944. Ég rakst á þessa auglýsingu þegar ég brá á svolítið á netflakk sem er ekki svo ýkja óalgengt. Hún birtist í Siglfirðingi síðla sumars árið 1936 og það er ekki alveg laust við að ég hafa velt aðkomu Andrésar Hafliðasonar að málinu eitthvað fyrir mér, en eflaust kann hann Jón Andjes þó öll svör við því.

Skoger er búinn að vera huti af hinu Siglfirska landslagi svo lengi sem flestir sveitungar muna aftur í tímann. Þó hitti ég burtfluttan mann fyrir nokkru sem sagði mér frá minningum sínum um það þegar atburðurinn átti sér stað í frumbernskunni og logandi flakið rak fyrst út, en síðan inn fjörðinn aftur þar til það strandaði þar sem það situr enn sem fastast. Reyndar er það svo að ég vildi ógjarnan sjá þetta spor sögunnar hverfa að fullu þó það hljóti samt að gerast í fyllingu tímans.

Skoger nýbyggt við bryggju skipasmíðastöðvarinnar í Svelvik í Noregi, árið 1921.

"Samkvæmt upplýsingum frá norska sjóminjasafninu var Skoger tréskip, byggt árið 1921 í Svelvik í Noregi. Það var 48 metra langt, 10 metra breitt og það risti 4,5 metra. Vélin var 320 hestöfl. Fyrst var skipið gert út frá Drammen en síðan Brevik og loks Porsgrunn. Þessir bæir eru mjög sunnarlega í Noregi og alls ekki langt frá Osló.

Í maímánuði 1934 skemmdist skipið þegar eldur kom upp í því þar sem það var til viðgerðar í Porsgrunn. Skipið var þó gert upp og tekið fljótlega aftur í notkun. Í skýrslum um norska skipsskaða segir að upptök eldsins 1936 hafi verið neisti frá gufukatli sem hafi komist í gas. Sama heimild segir að skipstjórinn hafi fengið áminningu og sekt (40 norskar krónur) fyrir að hafa björgunarbúnað ekki í lagi".

Um þetta ritar Jónas Ragnarsson grein sem birtist á síðunni siglfirdingur.is og heitir "Skoger á Skútufjöru.

Og Jónas skrifar áfram.

"Árið 1936 var gott síldarár. Um miðjan ágúst hafði "aldrei áður verið veidd líkt því eins mikil síld til bræðslu," að sögn Morgunblaðsins. Fimmtudaginn 20. ágúst var líflegt um að litast á Siglufirði. Mörg íslensk síldveiðiskip lágu við bryggju og á annað hundrað erlend skip voru úti á firðinum. Erlendi veiðiflotinn hafði víst aldrei verið jafn stór. Skipin voru flest í höfn vegna norðaustan hvassviðris úti fyrir Norðurlandi, en það hafði staðið í nokkra daga.

Laust eftir klukkan átta að kvöldi þessa dags kom skyndilega upp eldur í einu norsku skipanna úti á höfninni. Það hét Skoger og var um 580 brúttótonn að stærð. Skipið hafði komið til Siglufjarðar tveimur dögum áður. Í því voru um 2000 tunnur af síld sem söltuð hafði verið um borð, 500 tómar síldartunnur og 500 tunnur af salti. Í olíugeymum skipsins voru 8 tonn af olíu (sumar heimildir nefna 30 rúmlestir) og auk þess voru í skipinu átta föt af smurolíu".

Slóðin að greininni er: http://www.siglfirdingur.is/v.asp?page=251&Article_ID=92

Þær eru ófáar myndirnar sem teknar hafa verið af bænum þar sem Skoger er ýmist í forgrunni eða gæðir myndflötinn lífi og eykur fjölbreytileika hans.

Snemma um vorið 1965 meðan ég var ennþá níu ára fór ég með móður minni og stjúpa, afa og ömmu í bíltúr yfir á Ás. Þá var þessi mynd tekin, en hún sýnir þáverandi ástand á Skoger og auk þess Lukku, hina mjög svo sérstöku trillu hans Magga á Ásnum. Einnig sést ágætlega í búnaðinn sem hann notaði til að draga hana upp í fjöruna þó það sé nú annað mál.

Þessi mynd er tekin tveimur árum síðar þegar ég var á ellefta ári og farinn að gera út á kajak að hætti Brekku og Suðurfrágutta. Ég man að ég réri yfir Leirurnar, hafði með mér myndavélina sem ég hafði þá nýlega eignast og smellti nokkrum nærmyndum að flakinu, en í þá daga var mun meira dýpi milli þess og lands.

Og þá alveg eins og nú var Skoger gamli tilvalinn "átylla" fyrir sjófuglana.