862. Það er kominn skírdagur og tími Bítlamessunnar nálgast. Aðstandendur hennar eru að tygja sig til norðurferðar og fregnir berast af því að forsala aðgöngumiða hefur tekið góðan kipp í gær og í fyrradag. Veðurspáin verður varla mikið hagfelldari og flest bendir til þess að bæði burtfluttir og nærsveitungar fjölmenni á staðinn, bæði skíðafólk og aðrir. Líklega verða einhverjir líka til þess að flýja umferðaröngþveitið í Hlíðarfjalli eins og dæmi eru til og færa sig um set. Þá er Skarðsdalurinn án nokkurs vafa langbesti og skynsamlegasti kosturinn. Það verður bæði gott og gaman að koma á heimaslóðir eins og alltaf.

-

En nokkur orð um Bítlana svona í leiðinni.

Þeir voru tíðir gestir á sjöunda áratugnum í óskalagaþáttum Ríkisútvarpsins og þá gjarnan nefndir Bresku bítlarnir til aðgreiningar frá hinni Keflvísku bítlahljómsveit Hljómum. Reyndar voru líka til Bravó Bítlar frá Akureyri sem unnu sér það til frægðar að hita upp fyrir Kinks í Austurbæjarbíói árið 1965, þá aðeins 12-13 ára gamlir. Þeir spiluðu líka á einum tónleikum hérna á Siglufirði, - líklega hafísárið 1965. Eftir þá tónleika biðu siglfirsku stelpurnar í röðum til að fá þá til að skrifa á handleggina á sér sem var eitthvað alveg nýtt og hefði aldrei komið til tals hjá heitustu dægurlagastjörnum þess tíma eins og Alfreð Clausen, Skapta Ólafs, Ragga Bjarna, Hauki Mortens og fleirum og fleirum. 

Og svo skulum við ekki gleyma Báu bítlunum sem æfðu uppi í risi í Æskó hér norður á Sigló, en það band sem varð því miður allt of skammlíft var skipað þeim. og haldið ykkur nú fast, - Friðfinni Haukssyni, Sigurði Blöndal, Bjössi Sveins og Róberti nokkrum Guðfinnssyni. Halli Gunni staldraði þar við um tíma, en strákarnir urðu að láta hann fara því hann kunni allt of mörg lög. Biggi Inga, sá sami og mun sitja við settið í Bátahúsi á morgun, mun einnig hafa komið lítillega við sögu í Bláu bítlunum undir það síðasta og Robbi þá gerst umboðsmaður sveitarinnar. Mér skilst að í þarna á Æskóárunum hafi orðið þau umskipti að Róbert Guðfinnsson hafi bæði hafið og lokið sínum tónlistarferli, en snúið sér að bissnessþættinum. Þetta mun hafa verið 1968 eða 69.

-

Nokkru áður eða um áramótin 1963-64 náðu Bítlarinr þeim áfanga að koma lagi í fyrsta sæti í Bandarríkjunum, en framan af hafði Ameríka svo gott sem hafnað bítlunum. Þeir þóttu rustalegir og ódannaðir, lögin þeirra kannski allt í lagi lesin af nótum, en textarnir allt að því dónalegir, eða í það minnsta allt of tvíræðir. Capitol sem hafði gert samning um útgáfu á bítlaefni í henni Ameríku, harðneitaði að dreifa efni þessarra bresku göndlarokkara til hinnar sakausu amerísku æsku. Sagan segir að umboðsmaðurinn Brian Epstein hafi hvatt John og Paul til að semja lag sem höfðaði sérstaklega til unga fólksins vestan hafs. Hún segir líka að þeir hafi orðið við því og útkoman hafi verið smáskífulagið I want to hold yur hand. En George Martin upptökustjóri þeirra segir hins vegar að sagan sé í raun tómt kjaftæði, en burtséð frá því þá stökk lagið nánast beinustu leið í fyrsta sæti í Ameríku og sat þar í sjö vikur.

Ýmislegt hefur eflaust haft áhrif og enn einu sinni hafa Bítlarnir eflaust verið á réttum stað á réttum tíma.

Hinn írskættaði John F. Kennedy hafði þá nýlega verið myrtur í Dallas í Texas og bandarríska þjóðin var enn í djúpum sárum eftir þá atburði. Forfeður hans höfðu flutt frá landinu hinum megin við Írlandshafið en austan þess stendur einmitt Liverpool fæðingarborg Bítlanna. Það mátti þess vegna með góðum vilja finna augljós tengsl milli Kennedy´s og Bítlanna.

I want to hold your hand var því eins og útrétt og sálargræðandi hönd huggunar yfir Atlandsála, vottur um samstöðu og hluttekningu, en í leiðinni ósk um styrk til handa bandarísku þjóðinni til að láta ekki bugast og halda ótrauð áfram.

Vestan hafs komu þeir fram í þætti Ed Sullivans og gerðu eins og fyrir þá var lagt, þ.e. að haga sér vel og halda sakleysislegri ímynd sinni barnslegri og hreinni. Sagt er að Ed hafi verið mjög kvíðinn fyrir þáttinn, en varpað öndinn léttar að honum loknum og sagt í heyranda hljóði að þeir væru sennilega ekki eins rosalegir og músikin gæfi til kynna þessir Bítlar. Þetta væru sætir, vel klæddir strákar sem sungu saklausa texta um þrá ungra manna um að fá að smeygja hönd sinni í lófa elskunnar sinnar og annað ekki.

Smáskífan seldist að meðaltali í 10.000 eintökum á klukkustund í New York City eingöngu þær sjö vikur sem hún var í efsta sæti Billboard og eftirleiðis stóðu bítlunum flestar dyr opnar upp á gátt vestra. Hver ætli summan sé af þeirri upphæð sé í íslenskum krónum að viðbættum verðbótum frá árslokum 1963?

-

En sjáumst við ekki bara í Bátahúsinu á föstudagskvöldið?