06.04.2013 02:34
Nokkrar myndir frá Bítlamessu
863. Það var mikið stuð í Bátahúsi og ánægjulegt að sjá hvað gömlu bítlalögin áttu greiða leið að huga og hjörtum viðstaddra. Slíkt fer ekkert á milli mála þegar virðulegir borgarar á enn virðulegri aldri, þekktir að hlæglæti og yfirvegun, standa upp og stappa og klappa í takt, syngja með og taka létt dansspor í kring um stólana á bryggjunni. Ég vil þakka þeim sem heiðruðu okkur með nærveru sinni fyrir komuna og einnig samstarfsaðilunum sem voru okkur hjálplegir um eitt og annað sem laut að undirbúningi; Vörumerking, Siglósport, Litróf, Egils síld og Ali.
Birgir trommari og frændi hans Sindri Helgason koma fyrir myndvarpanum sem gegndi óvenju veigamiklu hlutverki á tónleikunum.
Og Bítla"strákarnir" voru þarna mættir, bæði á tjaldi og á dekki.
Danni sem var einn af róturunum kannar hvaða myndefni verður boðið upp á.
Gulli (Leósson og líka rótari) grípur í gítarinn eftir að hafa tekið þátt í að bera hljóðfærin inn, en hann kann alveg fullt af gripum og skemmtilegum lykkum.
Hann klifraði líka upp í möstrin til að festa stögin sem héldu tjaldinu, enda liðugur eins og apaköttur.
Ég (skreyttur marsmottu í ýmsum tónum haustlitaskalans) klifraði ekki neitt, en hélt mig sem fastast við jörðina, bryggjuna eða bátadekkið. Hér þurfti að festa tunnuna vel og vandlega sem myndvarpinn sat á.
Birgir var ekki lengi að koma gamla Ludwig settinu sem hann keypti á sínum tíma fyrir fermingarpeningana sína í stand, enda hefur hann gert það nokkur hundruð sinnum í gegn um tíðina.
Grímur mundar gítarinn, en þessi ágæti gítarleikari og tónlistarlegi reynslubolti spilaði með Ingimar Eydal síðustu árin og síðar með Ragga Bjarna eftir að hann flutti suður.
Hann var líka sérlegur tengingameistar...
...og mixermaður.
Ari og Magnús líta yfir dekkið. Allt er komið á sinn stað á mettíma og kominn tími á soundtest.
Magnús var með pínulítinn bassamagnara sem var síðan "línaður" inn á kerfið, en það var splunkunýtt og þarna að þreyta sína "jómfrúartónleika".
Ari laumaðist í hljómborðið og jú, það heyrðist alveg fullt, fullt af hljóði. Ari var hins vegar upphaflega fyrst og fremst trommuleikari og aðalsöngvari gullaldarhljómsveitarinnar Roof Tops. Hann sest nú orðið ekki eins oft við settið og áður, en kemur oftast fram sem söngvari enda firnagóður og hefur vaxið sem slíkur með árunum. Hann er líka mjög liðtækur munnhörpuleikari sem kom sér vel í bítlalögunum.
Og það er talið í, myndskreyttir textar laganna í blómabarnastíl birtast jafn óðum á tjaldinu og áheyrendur syngja með.
Fram yfir hlé voru gömlu lögin frá fyrri hluta ferils Bítlanna alls ráðandi
Svo kom hlé og (bakara)meistari Jakob bauð upp á kaffi og ástarpunga, en það reyndist ekki unnt að fá leyfi til veitingu sterkari veiga en kaffis á þessum svo mjög heilaga degi. Það kom þó ekki í veg fyrir að margir gestanna hefðu með sér nesti, rétt eins og gert var á sveitaböllunum í denn.
Minný (Leósdóttir) sem var líka ein af róturunum aðstoðaði bakarann í hléinu.
Svo var haldið áfram...
...og boðið upp á bítlaepli á tjaldi.
Þegar á leið var farið að syngja og spila síðari tíma verkin þar sem hippar og blóm, ýmis konar "snefilefni" og indverskur gúrú settu mark sitt á tónlist Bítlanna.
Eftir rúma tvo tíma lauk svo tónleikunum og þá var farið að pakka saman. Hákon, Minný og Ásgeir Rúnar voru mjög liðtæk þegar koma að hljóðværaburði og síðar frágangi stóla og bekkja.
Það átti líka við um þær Gullu og Birnu Dís, en sú síðari rataði því miður aldrei inn á myndflötinn hjá Danna sem sá að mestu um að "dokjúmenta" atburði kvöldsins.
Það er alltaf svolítill handleggur að koma stólum og bekkjum á sinn stað, bæði fyrir og á eftir. Hér sýnist mér Aníta og Hákon vera að rogast með einn bekkinn eftir bryggjunni.
(Gulli Aníta og Danni).
Og eins og alltaf, þá kemur fyrr eða síðar að kveðjustundi. Við þökkum aðstandendum hins stórkostlega Bátahúss og Síldarminjasafns fyrir ánægjulega samvinnu.
Skrifað af LRÓ.
